නිවන නම්....

සර සරය සැලෙන 

බෝ කොළයෙක
ගත පිස හමන 

මුදු සුළඟෙක
සිසිල් සුව දෙවන

සඳ කිරණෙක
වුණිමි මම 

හිඳ මහා බෝ මළුවෙක... 

සිහින් සරයෙන් ගැයෙන
බැති ගීත හඬක් ළඟ
මම වුණිමි මොහොතකට
නෙතු පියන් වසාගෙන
හිතට ආ සිතුවිල්ල,සැනසිල්ල
එ වූ එක් ඇසිල්ලෙක
නිවන නම් මේවැනිය,
සිතුණි මට,මගෙ සිතට...

මම මලක් වෙමි හිරුට පෙම් බැඳි...

හිරු රැසින් මා 
තැවෙනමුදු නිති 
මම මලක් වෙමි 
හිරුට පෙම් බැඳි...
සඳුට පිදෙනා 
හිරුගෙ පෙම ලැදි 
අමාවක දා 
මගේ කරගමි...

මලක් වෙමි මම තුරු පතක් වෙමි...

දිනක ආයු ඇති මලක් වූවෙමි
හමන සුළඟට සුවඳ පුද දෙමි
නැගෙන අරුණෙක ඉතින් මියැදෙමි
සුළඟ ළඟ මා සුවඳ නවතමි

සුළඟෙ සෙළවෙන තුරු පතක් වෙමි
හමන සුළඟට සරය පුද දෙමි
නැගෙන අරුණෙක ඉතින් ගිලිහෙමි
සුළඟ ළඟ මා සරය නවතමි